Eksperyment społeczny z małpami, drabiną i bananami...

Dzisiaj zupełnie inny wpis, taka ciekawostka. Opowiem Wam o doświadczeniu, jakie przeprowadzono na grupie małp. Wnioski z niego płynące dały mi między innymi odpowiedź dlaczego ludzie tak łatwo zaakceptowali Nowy Testament i chrześcijaństwo, Jezusa i Maryję, apostoła Pawła, przyjęli wiarę katolicką, tradycję...Wyjaśniło także z jakiego powodu utarte kanony wszelkich zachowań społecznych są tak mocno w nas zakorzenione, że chociażby myśląc o ich naruszeniu czy odwróceniu się od nich mamy w sobie ogromny strach i nie umiemy za bardzo nawet przemyśleć racjonalności i słuszności naszych uczuć i odczuć, tylko w nich ciągle  tkwimy i wtedy czujemy wewnętrzny spokój. Dlaczego powielamy wierzenia i schematy zachowań naszych przodków czy tłumu i to nam daje poczucie bezpieczeństwa.  Dlaczego nie poddajemy ich krytycznemu myśleniu? Tylko nieliczni potrafią odwrócić się od zachowań i wierzeń większości, są to na pewno wyjątkowi ludzie, rozumni i odważni.

Przemyślcie to sobie  w oparciu o ten eksperyment, czy nie stało się tak właśnie z nami jak z ostatnią grupą tych małp? Czy ktoś, kto znał doskonale metody utrwalania i wpływania na  zachowania u ludzi nie wykorzystał właśnie takich technik manipulacyjnych i kształtujących nasze myślenie i odczuwanie, by nas zniewolić i kontrolować nasz proces podejmowania decyzji i działania? 

Ja wiem, że tak jest, dlatego też chrześcijaństwu (ma to odniesienie do wszystkich kultów) udało się osiągnąć taki, że tak go nazwę, spektakularny sukces. Bo mało kto zadawał pytania, dociekał, dziwił się, badał, poddawał krytyce,  porównywał ze Starym Testamentem i z Proroctwami, większość uwierzyła  na słowo -jakie to było niemądre... 

xxxxxxxxxxxxxxxxx

Eksperyment z 1967 roku wykonany przez G. R. Stephensona.

Grupa 5 małp została zamknięta w pomieszczeniu bez możliwości wyjścia. Na środku pokoju stała drabina, a na jej szczycie wisiał pęk bananów. Naturalnie, że małpy zaczynały się kierować w kierunku kuszących, pysznych bananów. Jednakże kiedy zaczynały wspinać się  po drabinie, by sięgnąć po owoc, przez sufit automatycznie wylewana była na nie lodowata woda. Małpy natychmiast przestawały mieć ochotę na smakowite owoce, a raczej trzęsły się z zimna i zapewne były w jakimś ogromnym szoku. 

Ponowna próba wejścia przez jakąś odważniejszą, silniejszą małpę kończyła się linczem na niej przez pozostałe zwierzęta, które chciały uniknąć nieprzyjemnego ataku lodowatej wody. Strach przed wodą i przed "łomotem" ze strony innych małp spowodował, że banany pozostały nietknięte przez jakiś czas. 

Naukowcy przeszli do drugiej części eksperymentu. Wpuścili do pomieszczenia nową grupę małp, które zupełnie nie znały zasad tu panujących i teraz zrezygnowano już z polewania ich wodą. Nie trudno odgadnąć, że od razu nowe małpy udawały się na drabinę w celu sięgnięcia po pyszne owoce. Jednak wtedy właśnie grupa "starych" małp rzucała się na nie, by je powstrzymać. Nowe małpy za bardzo nie rozumiały powodu takiego zachowania, ale  zostały siłą zmuszone do zaakceptowania tego. 

Naukowy wymienili wtedy wszystkie stare małpy (I grupa) na III nową grupę małp. Zostały więc w pomieszczeniu tylko II i III grupa zwierząt. Świeżo wpuszczone małpy rzucały się w kierunku drabinek, żeby móc skosztować aromatycznych bananów, kiedy momentalnie dostawały lanie od pozostałych lokatorów. 

Kiedy naukowcy wymienili wszystkie małpy na nowe- w efekcie w pokoju znajdowała się tylko i wyłącznie grupa nowych małp z drabiną po środku i owocami, po które nikt nie odważył się już nawet sięgnąć. Co najciekawsze, małpy te NIGDY nie doświadczyły  lodowatej wody wylewającej się na nie z sufitu i naprawdę nie wiedziały, dlaczego nie wolno im sięgać po banany. Zapewne gdyby umiały mówić jedyne jak mogłyby wytłumaczyć swoje postępowanie byłoby coś w rodzaju "Nie wiemy, ale tak właśnie te rzeczy przebiegają tutaj..."

Rozumiecie teraz dlaczego tak wiele destrukcyjnych dla ludzi rzeczy udało się zrealizować złym ludziom bazując tylko i wyłącznie na społecznym terrorze strachu i psychozie tłumu...